Το ιερό βουνό (μέρος δεύτερο)

Τα μοναστήρια δεν βρίσκονται απομονωμένα από τον κοσμική ζωή. Οι περίπου 10 μονές βρίσκονται διάσπαρτες σε ακτίνα περίπου δύο χιλιομέτρων, με την πρώτη να βρίσκεται σχεδόν στην είσοδο της πόλης σε μια σχετικά ερημική περιοχή, ενώ μια-δυο ακριβώς στο κέντρο.

Κατά συνέπεια, μια διανυκτέρευση σε κάποιο μοναστήρι, αρκεί χρονικά ώστε να καλυφθούν όλα τα υπόλοιπα αξιοθέατα της περιοχής. Αυτό είναι εφικτό με την προϋπόθεση ότι η άφιξη στην κωμόπολη θα γίνει γύρω στις 11.00 το πρωί (δεν είναι δύσκολο δεδομένης της κοντινής απόστασης της Νάρα). Από εκεί και μετά και έως τις 7.30 το απόγευμα που σερβίρεται το δείπνο, υπάρχει αρκετός χρόνος για να εξερευνηθεί η πόλη. Η περιήγηση μπορεί άνετα να γίνει με τα πόδια - σημειωτέον όμως ότι, μέχρι και τα τέλη Μαρτίου, η θερμοκρασία κινείται χαμηλά, λόγω του υψομέτρου.

Από τον κεντρικό δρόμο της πόλης, ένα μονοπάτι με χαλίκι οδηγεί σε ένα μικρό δάσος όπου και βρίσκεται το σύμπλεγμα του ναού Garan, στο οποίου υπάρχει η στούπα  Dai-to. Το θέαμα της έντονα πορτοκαλί τεράστιας στούπας είναι άκρως εντυπωσιακό, χωρίς όμως να υπάρχει ανάλογη συνέχεια και στο εσωτερικό της.

Στο δυτικό άκρο της πόλης, σε απόσταση ενός περίπου χιλιομέτρου από το κέντρο της, βρίσκεται το νεκροταφείο Okunoin, στο οποίο αναπαυονται περί τις πεντακόσιες χιλιάδες ψυχές. Βρίσκεται μέσα σε ένα πυκνό δάσος, είναι ίσως το πιο σημαντικό νεκροταφείο της Ιαπωνίας (καθώς εδώ οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι αναπαύεται προσωρινά το πνεύμα του επόμενου Βούδα) και αποτελεί μνημείο Παγκόσμια Κληρονομιάς της Ουνέσκο.

Μέσα σε απόλυτη ησυχία και κάτω από τη σκιά τεράστιων κέδρων, την οποία διασπούν οι λίγες ακτίνες του ήλιου που καταφέρνουν να διαπεράσουν την πυκνή βλάστηση, ο ταξιδιώτης προχωρά βλέποντας γύρω του χιλιάδες αναμνηστικές πλάκες γεμάτες με βρύα, μικρές στούπες και οικογενειακά μνημεία σε διάφορες καταστάσεις συντήρησης.

Που και που υπάρχουν αγαλματάκια οτζίζου (οι προστάτες των παιδιών που πέθαναν μωρά) με τις κόκκινες σαλιάρες τους να έρχονται σε έντονο κοντράστ με το λαδί της βλάστησης. Η ατμόσφαιρα είναι έντονα υποβλητική και γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προς το σούρουπο, όταν και το μέρος παίρνει ένα χαρακτήρα μυστηριακό.

Λίγο πιο πέρα από τη μέση του τεράστιου νεκροταφείο (από τη μια άκρη στην άλλη είναι περπάτημα άνω των 30 λεπτών…), υπάρχει ένα ξέφωτο, στη μέση του οποίου υπάρχει μια μεγάλη πυραμίδα από οτζίζου, με την όλη εικόνα θυμίζει σκηνικό στη ζούγκλα της Καμπότζης από την ταινία ‘Αποκάλυψη Τώρα’.

Ακολουθεί ένα μικρό ποταμάκι, λίγο μετά τη γέφυρα του οποίου, βρίσκεται το μεγαλύτερο αξιοθέατο του δάσους, το Toro-do, ο Ναός με τα Χίλια Φανάρια. Το δωμάτιο αυτό είναι στην ουσία ένας μεγάλος ναός, στους εξωτερικούς τοίχους του οποίου βρίσκονται κρεμασμένα χίλια φανάρια.  Τα φανάρια αυτά καίνε μέρα νύχτα, και δύο από αυτά εικάζεται ότι καίνε αδιάλειπτα για πολλούς πολλούς αιώνες.

τάφος πιλότου αεροπλανοφόρων

Πάνω στον κεντρικό δρόμο και λίγο πριν την αριστερή στροφή που οδηγεί στο νεκροταφείο, υπάρχει ένα από τα κρυμμένα μυστικά της πόλης. Σχεδόν δίπλα στο Dai Mon (μεγάλυ πύλη), βρίσκεται η πρώτη από μια σειρά πολλών ιερών πυλών τόριι. Κάτω από την εντυπωσιακή πολύχρωμη αψίδα που δημιουργούν, σχηματίζεται ένα διάδρομος 100 μέτρων που οδηγεί στην αρχή ενός δασωμένου μονοπατιού προορισμένο για τις γυναίκες προσκυνήτριες, το οποίο και προχωράει παράλληλα με την άκρη της πόλης.

Λίγο μετά την τελευταία τόριι, ανοίγει ένα ξέφωτο μέσα στο δάσος, την ησυχία του οποίου σπάει μόνο ο ήχος κάποιου πουλιού, στην άκρη του οποίου, αποκαλύπτεται ένας ναός της γυναικείας θεότητας Μπέντεν. Η αύρα του χώρου αυτού είναι μοναδική. Το τοπίο εκπέμπει αμέσως τη θετική του ενέργεια στον ταξιδιώτη, ίσως και λόγω αυθυποβολής, καθώς τίποτε δε θυμίζει ότι βρίσκεσαι στον 21ο αιώνα.

Παρά το ότι μια επίσκεψη στην πόλη αυτή δεν καταγράφεται ως προορισμός πρώτης προτεραιότητας στους ταξιδιωτικούς οδηγούς, το Koya-san απαιτεί την προσοχή του ταξιδιώτη. Και όχι μόνο, λόγω της δυνατότητας διαμονής σε ένα βουδιστικό μοναστήρι. Αυτό μπορεί να γίνει σε πολλά σημεία στην Ιαπωνία. Δύσκολα όμως κάποιος θα μπορέσει να βιώσει αυτή την εμπειρία σε ένα τόσο αρμονικά δεμένο με τα μοναστήρια περιβάλλον.