Το νέο κύμα

Αυτό που κάνει κάθε χώρα ενδιαφέρουσα και μοναδική είναι οι άνθρωποί της και ο τρόπος με τον οποίον σκέφτονται και λειτουργούν. Αναπόφευκτα λοιπόν, θα γίνει μια αναφορά και στα συστατικά χαρακτηριστικά της ιαπωνικής κοινωνίας, ξεκινώντας από τα παιδιά. Τα μικρά γιαπωνεζάκια χωρίς να είναι ιδιαίτερα όμορφα παιδιά, είναι τρομερά χαριτωμένα. Στρογγυλοπρόσωπα με κόκκινα μαγουλάκια και πυκνά φουντωτά μαύρα μαλλιά, θυμίζουν πολύ τις φάτσες από τα καρτούν με τα οποία μεγαλώσαμε.

Είναι παιδάκια που σπανίως ενοχλούν με τη συμπεριφορά τους και καλώς ή καλώς μαθαίνουν να εντάσσονται στο ‘ιαπωνικό πνεύμα’ από πολύ μικρά. Σε οποιαδήποτε σχολική εκδρομή, πιάνονται χέρι-χέρι ανά δύο (στις πολύ μικρές ηλικίες) και φοράνε καπέλο, το έντονο χρώμα του οποίου αφενός βοηθάει τους δασκάλους να τα επιβλέπουν και αφετέρου να τα ξεχωρίζουν ανά τάξη και τμήμα. Για όλους τους μαθητές είναι υποχρεωτική η στολή. Στο δημοτικό τα πράγματα είναι απλά, καθώς το ζητούμενο είναι μια σχετική ομοιομορφία των ρούχων. Από την πρώτη τάξη του γυμνασίου όμως έως και την τελευταία τάξη του λυκείου, προβλέπονται και για τα δύο φύλα στολές (ουσιαστικά φοράνε μια παραλλαγή στρατιωτικών ναυτικών στολών).

Η στολή φοριέται χωρίς να υφίσταται καμία ‘δημιουργική’ παρέμβαση εκ μέρους των μαθητών και δίνει ένα καλοδεχούμενα ομοιόμορφο τόνο στα παιδιά. Ειδικά σε ότι αφορά τη στολή των εφήβων κοριτσιών, κατάλοιπο άλλων εποχών, δείχνει τόσο αθώα, που δίνει μια μάλλον πιο προκλητική εικόνα από αυτή που θα μπορούσαν να είχαν φανταστεί οι αρχικοί της εμπνευστές της. Έτσι, το γεγονός ότι η στολή αυτή είναι ένα από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα manga και τα anime, κάθε άλλο παρά τυχαίο μπορεί να χαρακτηριστεί...

Στην καθημερινότητά τους, τα παιδιά και ιδιαίτερα οι έφηβοι, υιοθετούν ένα πολύ πιο φιλελεύθερο τρόπο ντυσίματος. Πολλές φορές μάλιστα οι ενδυματικές τους επιλογές είναι αρκετά ακραίες, καθώς συνδυάζουν ρούχα με έντονα αταίριαστα χρώματα ή με τελείως διαφορετικό ύφος (πχ σακάκι κουστουμιού με παπούτσια μπάσκετ), υπερμεγέθη αξεσουάρ, εντυπωσιακά καπέλα, κλπ. Για κάποιο όμως ανεξήγητο λόγο, οι αντιθέσεις αυτές τελικά κολακεύουν την εμφάνισή τους, τους δίνουν έντονο ‘χρώμα’ και για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν τις τεράστιες ικανότητες αφομοίωσης αυτού του λαού.

Παρά το ότι η αντισυμβατική εμφάνιση των εφήβων, προϊδεάζει για ένα λίγο ως πολύ ατίθασο χαρακτήρα, η συμπεριφορά τους παραμένει σε πολύ κόσμια επίπεδα και δείχνει ότι το ντύσιμο για αυτά αποτελεί πιο πολύ ένα παιχνίδι και λιγότερο ένα statement.