Το Τόκυο από ψηλά

Η εικόνα που έχει ο μέσος άνθρωπος για το Τόκυο, είναι λίγο πολύ αναμενόμενη: μια αεικίνητη μητρόπολη που ζει και αυτοεπιβεβαιώνεται μέσα από τους ουρανοξύστες, τις φωτεινές επιγραφές και την έντονη ζωή της. Και δεν έχει άδικο - το Τόκυο είναι ακριβώς αυτά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Η πόλη απέχει πολύ από το είναι ομοιόμορφη. Οι περιοχές της δημιουργούν ένα μωσαϊκό τάσεων και χρήσεων ανάμεσα στις πολύχρωμες ψηφίδες του οποίου, ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά:
η Σιντζούκου με τους ουρανοξύστες της

τα ήσυχα δρομάκια της Γιασάκα

η Σιμπούγια που δεν κοιμάται ποτέ

η χλιδή της Γκίνζα

η παλιομοδίτικη Αζάκσα

οι γειτονιές του στυλ στο Ομοτεσάντο

η ηλεκτρονική πόλη της Ακιχαμπάρα

τα τεράστια πάρκα (Ουένο – Γιογόγκι)

το αυτοκρατορικό μεγαλείο του κέντρου της πόλης

Για αρκετές από αυτές τις συνοικίες θα ακολουθήσει ξεχωριστή αναφορά, καθώς κάθε μια έχει τη δικιά της προσωπικότητα. Και αν κάποιος αφουγκραστεί λίγο την ανάσα της πόλης που βρίσκεται λίγο πιο έξω από τα εμπορικά κέντρα και τους λαμπερούς δρόμους και ψάξει για την κοινή συνιστώσα της, θα καταλήξει σε κάτι απρόσμενο: ένα πολεοδομικό χάος, με κτήρια τελείως διαφορετικού ύφους το ένα δίπλα στο άλλο να δημιουργούν μια παραφωνία ξένη προς την ιαπωνική αισθητική, καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος να κρέμονται κατά δεκάδες ανάμεσα στις πολυκατοικίες και δεκάδες πυλώνες να εισβάλλουν ανάμεσα στα σπίτια, γραμμές από τραίνα να χαρακώνουν την πόλη και να επιβαρύνουν με τρομερό θόρυβο όσους άτυχους μένουν κοντά τους, αλλά και υποδειγματική καθαριότητα, καλοσυντηρημένους δρόμους και παραδόξως σχετικά λίγη κίνηση. Για κάποιο όμως λόγο, όλα αυτά δείχνουν τόσο ταιριαστά με την ιαπωνική κοινωνία: η πόλη φαντάζει σα μια φωλιά, η κύρια λειτουργία της οποίας πρέπει να είναι η φιλοξενία των πολυάριθμων ενοίκων της, που σαν ακούραστα μυρμηγκάκια προσπαθούν κάθε μέρα να σπρώξουν μπροστά τη χώρα. Έτσι, αυτό που έχει κυρίως σημασία δεν είναι το να είναι όμορφη η φωλιά τους, όσο αυτή να μπορεί να τους στεγάσει και να διευκολύνει τη μετακίνησή τους προς τα καθήκοντα που πρέπει να διεκπεραιώσουν...

1 σχόλιο:

  1. Mου αρέσει η τελευταία παράγραφος του κειμένου.Η πόλη φαντάζει σαν φωλιά , δεν έχεις άδικο.Μακάρι όλες οι πόλεις να έμοιαζαν φωλιές για τους πολίτες και όχι περιοχές που θέλουν να απομακρυνθούν απο αυτές με την πρώτη ευκαιρία ή αναγκαστικά κάθονται σε αυτές και κλαίγονται καθημερινά

    ΑπάντησηΔιαγραφή