Κωλοκατάσταση...

Θέρμανση καθίσματος σε προεπιλεγμένη θερμοκρασία

Ανίχνευση χρήστη μέσω φωτοκύτταρου

Επιλογή μουσικής μέσω κάρτας SD

Πίδακες νερού για ξέπλυμα

Ψέκασμα με άρωμα

Αυτόματο άνοιγμα

Στέγνωμα

‘Όταν κάποιος διαβάσει όλα αυτά, η πρώτη σκέψη του μάλλον πάει σε αξεσουάρ αυτοκινήτου. Εδώ όμως, δε γίνεται αναφορά σε κάποιο αμάξι, αλλά σε ανέσεις που εδώ και καιρό προσφέρουν οι γιαπωνέζικες τουαλέτες.

Οι τουαλέτες αυτές ξεφεύγουν από τον τύπο του υδραυλικού εξαρτήματος και αποκτούν τη φυσιογνωμία ηλεκτρικής συσκευής. Αποτελούνται από δύο κομμάτια: τη γνωστή μας λεκάνη (η οποία είναι γεμάτη ηλεκτρικά καλώδια) και ένα πάνελ χειρισμού, το οποίο αναλόγως με το πόσο εξελιγμένη είναι η τουαλέτα, βρίσκεται είτε σε ένα ‘μπράτσο’ προσαρτημένο στη λεκάνη (για τα πιο απλά μοντέλα) είτε εντοιχισμένο με πολλά κουμπιά και μια μικρή οθόνη ελέγχου.

πίνακας ελέγχου

Τα τελευταία μοντέλα προχωρούν μάλιστα ένα βήμα παραπέρα. Με κάθε …κάλεσμα της φύσης, παρέχουν μια σειρά ιατρικών δεδομένων (ζάχαρο, πίεση και θερμοκρασία σώματος). Οι μετρήσεις προβάλλονται σε μια μικρή οθόνη πάνω από τον πίνακα ελέγχου της τουαλέτας και εν συνεχεία στέλνονται ηλεκτρονικά στον υπολογιστή του ιδιοκτήτη ή/και του γιατρού του. Προφανής στόχος της νέας γενιάς συσκευών τουαλέτας: ο μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων στην Ιαπωνία.

Το κακό για έναν μη Ιάπωνα και ειδικά για τους τουρίστες, είναι η δυσκολία χειρισμού των συσκευών αυτών. Αυτό γιατί ο πίνακας ελέγχου τους έχει μόνο ιαπωνικούς χαρακτήρες και λίγες εικόνες που δεν είναι και πολύ βοηθητικές στα μάτια ενός ξένου. Θα ήταν αληθινά ενδιαφέρον να μπορούσαν να καταγραφούν σε βίντεο οι αντιδράσεις ανθρώπων που για πηγαίνουν για πρώτη φορά στην Ιαπωνία, τη στιγμή που βρίσκονται αντιμέτωποι με hi end τουαλέτες (στα ξενοδοχεία τα πράγματα είναι λίγο πολύ αυτονόητα, καθώς τα μοντέλα είναι πιο απλά):

να στέκεσαι δηλαδή αμήχανος δίπλα στο πάνελ της τουαλέτας και να μη μπορείς να συμμαζέψεις τα ..ασυμμάζευτα, καθώς ανήμπορος να διαβάσεις ιαπωνικά, δε μπορείς να βρεις έστω, το πώς λειτουργεί το καζανάκι… Και εκεί κάπου είναι, που πατώντας στην τύχη ότι κουμπί βρεις, ενεργοποιείται ο πίδακας ξεπλύματος και γίνεται το σώσε… Η ξαφνική αίσθηση του νερού που πέφτει πάνω σου, σε σηκώνει αντανακλαστικά από το κάθισμα και μετά αρχίζει το πανηγύρι (καθώς το νερό εξακολουθεί να πετάγεται με πίεση): βρεγμένα ρούχα, πάτωμα μέσα στα νερά και πάει λέγοντας… Το πιο συχνό από όλα: να σε τρομάζει το καπάκι της λεκάνης! Ξεχνώντας ότι ενεργοποιείται με φωτοκύτταρο, καθώς την πλησιάζεις και σκύβεις με σκοπό να την σηκώσεις, ανοίγει από μόνο του, ξαφνιάζοντάς σε…

Έχει ενδιαφέρον να ψάξει κανείς το πώς κατέληξαν οι τουαλέτες αυτές, να γίνουν κατεστημένο στην Ιαπωνία. Είναι μάλλον ένας συνδυασμός πραγμάτων και καταστάσεων. Η μανία των Ιαπώνων με την καθαριότητα, η καλή τους προδιάθεση απέναντι στις τεχνολογικές εξελίξεις και η ευκολία με την οποία τις υιοθετούν, ο μιμητισμός που τους διακρίνει ως κοινωνία και το γεγονός ότι τους τραβάει την προσοχή οτιδήποτε μοιάζει να είναι πρακτικό, κάθε ένα σε διαφορετικό βαθμό, συντέλεσε ώστε ο λαός αυτός να ενσωματώσει ακόμη και σε αυτή την ταπεινή τουαλέτα, ένα σωρό λειτουργίες που πρακτικά είναι άχρηστες…

Ενδιαφέρον έχει επίσης η αντιπαραβολή της τουαλέτας αυτής, με την τουαλέτα που παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν οι Ιάπωνες, ακόμη και πολύ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι πωλήσεις δυτικού τύπου τουαλετών ξεπέρασαν αυτές του ιαπωνικού τύπου, μόλις στα μέσα της δεκαετίας του '70. Και ίσως είναι υπερβολή να το ισχυριστεί κανείς, αλλά από τη σύγκριση των δυο καταστάσεων, ίσως και να προκύπτει μια εικόνα των ριζικών αλλαγών που έγιναν στην ιαπωνική κοινωνία μέσα στα τελευταία 40-50 χρόνια.