Στην νότια πύλη του Todai-ji, υπάρχει ένα διαμάντι που δεν το βλέπουν πολλοί: ο κήπος Isui-en. Tο Isui-en αποτελείται ουσιαστικά από δυο ξεχωριστούς κήπους, Ο δυτικός κήπος κατασκευάστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από ένα βιοτέχνη λινών, ο οποίος παράλληλα με την κατασκευή του κήπου, εγκατέστησε στην όχθη της λίμνης που τον στολίζει και δύο βοηθητικά κτίσματα - ένα περίπτερο και ένα χώρο τελετής τσαγιού.
Η προσέγγιση των δυο πανέμορφων ξύλινων κτηρίων με την καλαμένια σκεπή, γίνεται μέσω μιας στενής γέφυρας πάνω από τη λίμνη. Ανάμεσα στα δύο κτίσματα, υπάρχει ένα πέτρινο μονοπάτι το οποίο καταλήγει στον ανατολικό κήπο, η ιδιαιτερότητα του οποίου είναι το σχήμα της τεχνητής του λίμνη - έχει στο σχήμα του ιδεογράμματος που σχηματίζει τη λέξη νερό.
Aνατολικά του Todai-ji και σχεδόν στα όρια του πάρκου της Νάρα, υπάρχει το σύμπλεγμα των ναών Nigatsu και Sangatsu. Ακολουθώντας το δρόμο που προχωρά προς την ανατολική άκρη του πάρκου, ο ταξιδιώτης συναντά μια επιβλητική πέτρινη σκάλα, στην αριστερή απόληξη της οποίας βρίσκεται το Nigatsu-do.
Aνατολικά του Todai-ji και σχεδόν στα όρια του πάρκου της Νάρα, υπάρχει το σύμπλεγμα των ναών Nigatsu και Sangatsu. Ακολουθώντας το δρόμο που προχωρά προς την ανατολική άκρη του πάρκου, ο ταξιδιώτης συναντά μια επιβλητική πέτρινη σκάλα, στην αριστερή απόληξη της οποίας βρίσκεται το Nigatsu-do.
Η τοποθεσία αυτού του ναού είναι πραγματικά ευλογημένη, καθώς βρίσκεται πάνω στην κορυφή ενός χαμηλού λόφου. Οι ανθρώπινες διαστάσεις του, οι μεγάλες ζωγραφισμένες ξύλινες αφιερώσεις που κρέμονται περιμετρικά, η επαφή του με το δάσος που περιβάλλει το πάρκο και η μεγάλη ξύλινη βεράντα με την καταπληκτική θέα, προσφέρουν μια ευκαιρία για χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση.
Δίπλα ακριβώς από το Nigatsu-do, βρίσκεται το Sangatsu-do. Δε μπαίνει ζήτημα σύγκρισης των δυο χώρων, καθώς το πρώτο ίσως είναι το πιο γλυκό μέρος του πάρκου της Νάρα. Για όποιον όμως έχει το σχετικό ενδιαφέρον, ένα από τα κτήρια που ανήκουν στo Sangatsu-do είναι το αρχαιότερο ξύλινο κτήριο του κόσμου – η ηλικία των κορμών που το συνθέτουν έχει υπολογισθεί λίγο μετά το 550μΧ.
Ένας εναλλακτικός τρόπος επιστροφής στην πόλη, ορίζεται από ένα μονοπάτι που ξεκινάει πίσω από τους δύο ναούς και κινείται σχεδόν παράλληλα με τα όρια του πάρκου. Ακολουθώντας για κανένα δεκάλεπτο την καταπράσινη αυτή διαδρομή, ο ταξιδιώτης συναντάει μια πύλη τόριι. Η πύλη αυτή που συμβολίζει το πέρασμα από το γήινο, σηματοδοτεί τα όρια του ναού Kasuga Taisha, του ναού με τα 1000 φανάρια.
Κατά μήκος του δρόμου που οδηγεί στα κυρίως κτήρια του ναού, βρίσκονται ‘σπαρμένα’ τα πάμπολλα πέτρινα φανάρια εξ αιτίας των οποίων είναι διάσημος ο ναός, στις άκρες της στέγης του οποίου, κρέμονται επιπλέον εκατοντάδες χάλκινα φανάρια, δωρεές των επισκεπτών και προσκυνητών.
Ξαναγυρνώντας μετά από αρκετό περπάτημα στην αφετηρία του περιπάτου (στο σιδηροδρομικό σταθμό της εταιρείας Kintetsu), κάθετα στον κεντρικό δρόμο της πόλης, ξεκινά η κλειστή αγορά της πόλης.
Ακολουθώντας μια παράδοση που επιβιώνει και στις μέρες μας, η κεντρική αγορά των πόλεων στην Ιαπωνία τείνει να συγκεντρώνεται σε μεγάλου μήκους σκεπασμένες στοές. Στις αγορές αυτές μπορεί κάποιος να βρει είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, είδη οικιακής χρήσης, τουριστικά είδη, είδη ένδυσης και εστιατόρια. Τα μαγαζιά στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, η εικόνα των οποίων απέχει παρασάγγας από αυτή των καταστημάτων που γεμίζουν τις ιαπωνικές high streets. Θυμίζουν κάπως το ύφος των καταστημάτων περί το Μοναστηράκι (χωρίς όμως ‘κράχτες’ και τις σχετικές συμπεριφορές…) και τα είδη τους απευθύνονται εξίσου σε τουρίστες αλλά και στους μόνιμους κατοίκους της πόλης.
Το τέλος αυτής της αγοράς (κάπου 500 μέτρα παρακάτω) ορίζει την πιο ενδιαφέρουσα γειτονιά της πόλης, τη Nara-machi. Η περιοχή αυτή διατηρεί ένα ζεστό παλιομοδίτικο γιαπωνέζικο χαρακτήρα, με χαμηλά ξύλινα σπίτια, συνοικιακούς ναούς, οικοτεχνίες και μικρά καταστήματα. Η μεγαλύτερη ατραξιόν της γειτονιάς αυτής είναι το Koshi-no-ie, ένα καταπληκτικά συντηρημένο και διατηρημένο σπίτι εμπόρου, με δωμάτια τατάμι, τα αυθεντικά έπιπλα που κάποτε το στολίζανε και μια μινιατούρα κήπου ακριβώς στο κέντρο του.
Η σημερινή εικόνα της Νάρα κουμπώνει πολύ καλά πάνω στην ιστορία της. Η πόλη που υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, ωχριά πλέον μπροστά στις πόλεις που την υποσκέλισαν στο πέρασμα του χρόνου. Σε καμία όμως περίπτωση δεν έχει χάσει κάτι από τη γοητεία της και αποτελεί για τον ταξιδιώτη, μια απαλή εισαγωγή στην Ιαπωνία και ένα ευγενικό ψίθυρο για τις εκπλήξεις που παραμονεύουν στο γειτονικό Κυότο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου