Κάπου στο κεντρικό Τόκυο, περπατώντας υπογείως για να αλλάξουμε γραμμή μετρό:
Προχωράω γρήγορα, έχοντας στην πλάτη τον παραφορτωμένο ταξιδιωτικό μου σάκο, όταν με την άκρη του ματιού μου βλέπω κάτι απίστευτο. Δε μπορώ να πιστέψω αυτό που μόλις έχω δει, οπότε γυρνάω και ρωτάω αποσβολωμένος το φίλο μου:
‘Ρε μ@λ@κ@, το είδες;’
΄Ποιό ρε;’ μου λέει απορημένος
‘Τον τύπο που μόλις πέρασες, τον είδες;’
‘Ναι, γιατί;’
‘Το καπέλο ρε μ@λ@κ@, το είδες;’
‘Ποιο καπέλο;’
‘Τρέχα ρε μ@λ@κ@, να τον προφτάσεις και δες τι γράφει πάνω το καπέλο του’
Ο φίλος μου ανοίγει το βήμα του, πλησιάζει τον Ιάπωνα και κοιτάζοντας αυτό που φοράει, κοκαλώνει και τα μάτια του γουρλώνουν. Τον βλέπω να προσπαθεί να ξεκινήσει κουβέντα με τον Ιάπωνα, οπότε καταλαβαίνω ότι όντως είχα δει έναν Ιάπωνα που φοράει καπέλο του Παναθηναϊκού!
Αρχίζουμε τις ερωτήσεις… Πώς και γιατί? Ο τύπος δε φαίνεται να καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται, οπότε αναγκαζόμαστε να εξηγήσουμε ξανά ότι είμαστε από την Ελλάδα και ότι το καπέλο που φοράει είναι ελληνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Έκπληκτος μας ακούει και στο τέλος μας λέει ότι δεν ήξερε τι ακριβώς είναι - το είχε διαλέξει επειδή του άρεσε το σήμα…
Η συνάντησή μας κλείνει μετά από κανένα πεντάλεπτο χαρούμενα. Αλληλοφωτογραφιζόμαστε και χαιρετώντας μας, ο γιαπωνέζος φίλος, μας ρωτά αν θα μπορούσε να γράψει για εμάς στο μπλογκ του. Δεν θα μπορούσαμε να φέρουμε αντίρρηση, οπότε την άλλη μέρα στο μειλ μου, κατέφθασε το link:
Από όλες τις εμπειρίες μου στην Ιαπωνία, αυτή υπήρξε προφανώς η πιο αναπάντεχη. Το πραγματικά εντυπωσιακό ήταν ότι υπήρξε μέρος μιας ακολουθίας εμπειριών, γεγονότων και καταστάσεων που έλαβαν χώρα κατά το πρώτο μου ταξίδι εκεί, τόσο καταιγιστικής, που άφηνε το μυαλό και τα μάτια σε μια διαρκή υπερδιέγερση και ερέθιζε στο έπακρο τη περιέργειά μου για τη χώρα αυτή.
ΠΑΟ παντού!!! χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξιδεύεις μέσα από τα κείμενά σου.. συνέχισε!!
Thanks για όλα!
Polina